Was zondag maar zaterdag. Wat jou, vriend?

Ik blijf het jammer vinden. Zo jammer, dat wij zondag niet op zaterdag vieren.

Na een week hard werken, is het juist zo heerlijk om op zaterdag niets te hoeven doen. Maar nee hoor, wij buffelen nog even door en rennen van het voetbalveld naar de zwemles voor de kids. We gaan met de auto door de wasstraat, halen de laatste boodschappen, maken het huis schoon en liggen zaterdagavond uitgeblust op de bank of rennen naar een feestje. 

Het volk Israël viert de Sabbat; dat is onze zondag op zaterdag. En… dat vind ik echt subliem. Op vrijdagavond wordt er niet gewerkt. Door niemand. Je gaat samen rond de tafel zitten en eet met elkaar. Gebeden worden uitgesproken en Gods woord voorgelezen.

Op zaterdag is er rust. 

Toen ik in Israël was, werd ik al gewaarschuwd dat de lift in het hotel op de Sabbat bij elke verdieping stopt, omdat je niet op het knopje mag drukken. Dat is namelijk werken… 

Zo kun je de rust wel heel ver doorvoeren.

‘Hij laat mij rusten in groene velden. Hij laat mij drinken uit rustige stroompjes. Hij geeft me kracht. Hij helpt me om te leven zoals Hij het wil, omdat Hij dat heeft beloofd.’(Psalm 23:2-3, BB)

vriend, ik wens je en bid je met heel mijn hart toe dat je rust mag vinden bij God. 

Elke dag opnieuw. Dat je alle stress en al het haastwerk naast je neer kunt leggen en uit kunt rusten bij Hem. Of het nu op zaterdag of op zondag is. Rust. God zal je nieuwe kracht geven en je leiden langs veilige paden. Wat een luxe!

• Jij gaat je levensweg veilig, dankzij Hem.
• Jij ontstrest, dankzij Hem.
• Jij hebt kracht, dankzij Hem.
• Jij bent veilig, dankzij Hem.

Zullen we samen bidden?‘Wij prijzen Uw naam dat we vandaag mogen rusten in U! Help ons daar alstublieft bij, Heer. Amen.’

Bezinningsvraag:

• Hoe ga jij vandaag rust vinden?