Waarom heb ik het overleefd?
Weken lag ik in het ziekenhuis. Een zware hartoperatie, hartstilstanden en reanimaties waren de oorzaak.
Vandaag deel ik meer over mijn ‘twijfels’. Waarom heb ík het overleefd?
Terwijl ik in het ziekenhuis lag, ontving ik het schokkende bericht dat een jonge vrouw die ik ken, is overleden. Vol geloof en vertrouwen in haar Heer, is zij naar de hemel gegaan.
Zij zal ook zeker gebeden hebben om genezing. Ook in vertrouwen Gods Woord hebben geproclameerd. Dit bericht maakt dat ik het moeilijk vind om vast te houden aan mijn overtuiging dat God mij niet alleen hoort, maar ook iets doet met mijn gebed. Terwijl ik de worsteling in mijn hart constateer, merk ik opnieuw dat ik hier geen antwoord op heb.
vriend, welke vragen draag jij met je mee, waar je almaar geen antwoord op kunt vinden? Welke noodkreet leg jij al uren, dagen, maanden en jaren bij Gods troon neer?
In mijn vertwijfeling hoor ik de stem van God fluisteren in mijn hart. ‘Stop al je energie niet in onbeantwoorde vragen, maar vraag Mij eenvoudig om erbij te zijn in jouw proces en je zult het wonder van diepe vrede in je binnenste gaan beleven. Wees dankbaar!’
Zo wil ik jou op dit moment influisteren:
Binnen alle onzekerheid in dit leven, is Gods liefde voor jou zeker!
God heeft geen lievelingetjes. Doordat ik dagelijks een bemoediging voor je schrijf, scoor ik geen extra punten in de hemel. Ik krijg geen voorrang. Dat is de kern van genade.
Genade is onverdiende gunst over je leven.
1. Je ontvangt genade van God.
2. Je verdient deze genade niet.
- ‘Ik heb nu zoveel uren gewerkt in de kerk of de gemeente, God zal mij nu wel willen zegenen.’
- ‘Ik heb gewandeld met mijn dementerende moeder, dat is dan twee punten extra op het hemelse scorebord.’
vriend, ik daag je uit ondanks omstandigheden de volgende opdracht te doen:
‘Blijf bidden. Houd daar nooit mee op. Dank God.’(Kolossenzen 4:2, BB)
