Publicatiedatum 25 jun. 2020
Slik jij leugens over je leven?
Publicatiedatum 25 jun. 2020
Een paar dagen geleden schreef ik je over de hond van onze buren, Rembrandt. Een schattige Labradoodle, maar hij als hij iets in zijn bek vastpakt, laat hij het niet meer los...
Nu krijg ik net een appje dat Rembrandt een boodschappentas in zijn bek heeft. “Prima, toch!”, zou je zeggen. “Loop gelijk door naar de plaatselijke supermarkt, hang een boodschappenlijstje aan zijn nek en wens hem succes!” Zoiets. Dat zou heerlijk zijn in een tijd als deze, waarin we zoveel mogelijk elk supermarktbezoek proberen te vermijden.
Maar Rembrandt kent zichzelf niet. Hij is een hond. Hij is niet gemaakt om boodschappen te halen. Hij moet kwispelend een balletje halen en weer terugbrengen, blaffen bij onraad, en slapen als dat nodig is. Hij moet niet kauwen op boodschappentassen en vasthouden. Niet te doen…
Terwijl ik dit typ, stuurt mijn buurvrouw mij ineens een volgend appje (echt waar). “Het kwaad is geschied. Rembrandt heeft een deel van de boodschappentas doorgeslikt.” Huh?!
Het is mij duidelijk... Rembrandt kent zichzelf niet. Hij is hond. Punt. Hij is niet gemaakt, niet bedoeld, niet bestemd om op boodschappentassen te kauwen.
Hoe is dat bij jou, vriend? Kauw jij op dingen waar je niet op hoort te kauwen? Geloof jij leugens over jezelf die je niet kunt loslaten? Of nog erger: Welke leugens slik jij door en zitten in je binnenste?
- De leugen dat je niet geliefd bent door God?
- De leugen dat God voor jou geen mooi levensplan heeft?
- De leugen dat jouw leven vol schuld, schaamte en ongeluk zal zijn?