Neem geen voorbeeld aan Rembrandt...

Onze buren hebben een hond, Rembrandt, een witte Labradoodle. Een schatje, maar een beetje vreemd... Als onze buurtjes een dagje weg zijn, laten wij Rembrandt uit. Dat is leuk, maar ook erg ingewikkeld. Want Rembrandt kan niet loslaten. Zodra hij een tak of, erger nog, een balletje in zijn bek pakt, laat hij niet meer los. En met niet meer loslaten, bedoel ik ook echt niet meer loslaten. Ik probeer dan allerlei afleidingsmanoeuvres, maar als ook dat niet werkt, volgt fase 2. Dat is de fase waarin je met beide handen de bal uit zijn bek moet proberen te ‘trekken’ (sorry, Rembrandt)… Fase 3 is per direct naar de dierenarts. Want als Rembrandt een bal erg lang vasthoudt, gaat hij hem doorslikken, met alle gevolgen van dien... Rembrandt laat niet los. Nu niet, straks niet, nooit niet. Ben jij als Rembrandt? Je loopt al jaren rond met van alles en nog wat en je laat gewoon niet los. Erger nog… Je hebt het compleet ingeslikt. Abraham is in ieder geval geen ‘Rembrandt’. Integendeel. Hij is een prof in loslaten! Hij gaat op reis en laat alles wat hij heeft achter. Hij weet niet eens waar de reis naar toe gaat.  Er is echter één zekerheid voor Abraham, die ook voor jou en mij geldt: Je kunt loslaten, omdat God je nooit loslaat. In Hebreeën 11 lees je meer voorbeelden van mensen zoals Abraham die door hun geloof een voorbeeld zijn geworden voor ons vandaag.  Wees gezegend met Gods woord vandaag voor jou: “De Heer zal alles tot een goed einde brengen. Heer, uw liefde duurt voor eeuwig. U laat mij nooit los.” (Psalm 138:8, BB)