Lezen over genezing doet pijn…

Onlangs kreeg ik een mail van een lezer van Ik Wonder Jou:   “Ik wil even met je delen dat ik in eerste instantie wat moeite heb met het onderwerp ‘genezing en wonderen’, omdat mijn moeder aan kanker is overleden toen ik 18 was en zij niet goed begreep waarom God haar niet heeft genezen. Ik vind je teksten trouwens prachtig! Bedankt!.”   Je eigen moeder verliezen is zo verschrikkelijk! Ik kan me voorstellen hoe verdrietig dit is…   Waarom grijpt God niet in? Waarom doet Hij geen wonder?   Ik zou willen dat ik je een helder, pasklaar antwoord kon geven, maar dat kan ik niet. Lijden is niet uit te leggen. Het is al zwaar genoeg als je lijden moet dragen.   In dit leven lijden we allemaal. De een lichamelijk, de ander geestelijk, weer een ander heeft zielepijn. We lijden en willen niet accepteren dat dat een onderdeel van ons mens-zijn is.   God zelf moedigt ons aan om naar Hem op te zien en hemels te gaan denken, geloven en handelen. Daardoor mogen wij hemelse wonderen gaan ontdekken binnen alles wat het lijden en leven met zich meebrengt.    Theoloog Augustinus geloofde dat het leven van een gelovige bestaat uit lijden. Anno 2020 willen we hier niet aan. We geloven uitsluitend in vooruitgang, voorspoed, zegen, liefde en blijheid. Dan is het dagelijks leven soms ineens zo hard. Ik moedig je aan om met al je vragen naar God te blijven gaan. Vertel Hem wat je dwarszit.    Laat Hem weten dat je klaar bent met ziek zijn. Dat je zo klaar bent met lijden. Laat Zijn liefde jouw hart mogen omarmen met hemelse troost, moed, kracht en vertrouwen. Wat wens ik je dat! God houdt van je, vriend.    Ik wil je bemoedigen met de volgende tekst, waarin God zegt dat Hij dicht bij je wil zijn als je lijdt:   “Zelfs als ik door een diep, donker dal ga, [ een dal van moeilijkheden, ] ben ik nergens bang voor, want U bent bij mij. Met uw stok en uw herdersstaf beschermt U mij en stuurt U mij bij. Het troost mij dat U dat doet.” (Psalm 23:4, BB)