Leef toch eens volop!
‘Ik zal niet sterven, maar leven en ik zal de werken van de Heer vertellen.’ (Psalmen 118:17, BB)
Ik kijk naar de woorden. Het is laat. De lamp naast mijn 'stilte' stoel schijnt bij. Een kaart met daarop deze woorden hou ik in mijn handen. Keer op keer lees ik de tekst, spreek ze zacht uit. Langzaam zakken de woorden naar mijn hart en hoort mijn ziel wat er staat. Rust valt over mij. Gods woord geeft hoop, rust, vertrouwen, moed en blijdschap, ondanks alles en dankzij alles.
Ik zal leven!
vriend, jij zult leven! Echt leven! Volop leven!
Wat betekent dat voor jou? Wat moet er gebeuren, wil jij het gevoel hebben dat je volop leeft?Hoe ziet dat eruit?Verlang je ernaar?Welke stappen moet je daar zelf voor zetten? Of kun je daarvoor zetten?Op welke manier kan Gods woord je hierin rust geven?
‘Ik zal niet sterven, maar leven en ik zal de werken van de Heer vertellen.’ (Psalmen 118:17, BB)
Spreken, schilderen en schrijven over de werken van mijn Heer is het mooiste voor mij wat er bestaat. Het is mijn roeping. De tekst roept mij in de werkelijkheid van Zijn mogelijkheden.
Heel, heel, heel graag wil ik telkens met jou verbonden zijn, vriend, en zoeken we samen de diepte van Gods woord op, zodat we volop kunnen leven! Jij en ik, wij samen.
Zullen we samen bidden?‘Door U kunnen wij leven. Uw ongekende liefde, vergeving en genade is zo mooi om ook anderen te gunnen. Hier is ons leven. Spreek erdoor heen, Heer. In de naam van Jezus. Amen.’
Ik daag je uit:
- Neem vandaag één Bijbeltekst. Zit. Lees. Herlees. Spreek de tekst uit en laat de tekst doordringen in je hart. Wat gebeurt er bij jou?
