Hoe ver kun je gaan?

Ik presenteerde voor de EO het tv-programma Aangedaan. De camera draaide. Ik stond met knikkende knieën voor een gesloten deur. Naast mij stond een vrouw die bijna door haar knieën zakte van angst. Achter die deur zat de dader. Het was zijn schuld dat haar zoon er niet meer was. Dit moment was mogelijk de ontknoping van jaren haat, wroeging en doodswensen. Nu zou de moeder de dader van het dodelijke ongeluk van haar kind in de ogen gaan kijken. Ik stond er naast.    Welke plek mocht vergeving krijgen in het hart van de moeder? Kun je gratie verlenen aan iemand die zoiets gedaan heeft? Hoe ver kun je en wil je gaan?    God ging tot het uiterste. Hij schonk Zijn Zoon. Zijn leven in plaats van jouw en mijn leven.    Stil liep ik naast de moeder door de deur naar binnen. Daar stond de akkerbouwer. Destijds was hij met zijn trekker de weg opgereden met achter zich twee opleggers. En toen reed de zoon er tegenaan…en overleed.   Wat doe je? Het verdriet is zo groot en het gemis nog groter.    Ze ging tegenover hem zitten. Ze keek hem aan. Ik schoof bij. De wereld stond stil.    Zo schuift Jezus bij jou aan, vriend. Hij kijkt naar je. Hij ziet wat je anders had moeten doen en ziet je verlangen naar liefde, acceptatie en… vergeving. Jezus reikt jou de hand. Vergeving voor jou. Genade. Zomaar, voor niets. Hij zegt tegen jou:   “vriend, Ik hou van je! Ontvang Mijn genade. Strek je handen naar Mij uit. Mag Ik ze omsluiten met Mijn handen? Mijn onvoorwaardelijke liefde gaat je sterk maken. Je zult krachtige stappen kunnen zetten en zelfs voor een deur kunnen gaan staan, aanbellen en… vergeven.”   Jezus moedigt ons aan om goed te zijn voor elkaar en te vergeven waar dat nodig is.    “Wees verdraagzaam. Vergeef elkaar als je iets tegen elkaar hebt. Net zoals Christus jullie vergeven heeft, moeten jullie ook elkaar vergeven.” (Kolossenzen 3:13, BB)   Kun jij die stap zetten vandaag?