Eenzaam, maar niet alleen...

Als het in mijn huis stil en verlaten is, voel ik mij soms zo gelukkig. Mijn drie boys en manlief met schoenmaat 45, 46 en 47 lopen niet door het huis. Ssssst… Ik ben alleen, niemand om mij heen. Heerlijk. Wat een rust!    Ik kan op zo’n moment twee dingen doen:

1. Genieten van de stilte en het alleen zijn
2. Mijzelf verlaten voelen

Stilte draagt schoonheid in zich. Ontdek die schoonheid vandaag. Zoek de stilte op. Wees even ‘eenzaam’.   Stilte heb je soms nodig om jezelf opnieuw te kunnen vinden. Jezus zocht ook de stilte en eenzaamheid op. Hij ging naar de woestijn, een grote zandbak. Geen enkele afleiding, geen prikkel die Hem op andere ideeën kon brengen. Geen mensen die vragen of opmerkingen hadden. Hij was prettig offline.    “Vol van de Heilige Geest ging Jezus weg van de Jordaan. De Heilige Geest bracht Hem naar de woestijn.” (Lukas 4:1, BB)   vriend, omarm jouw woestijn. Is het daar gezellig dan? Lekker muziekje? Vol gezelligheid? Nee, toch? Waarom zou je die eenzaamheid dan omarmen?   Als je je alleen voelt, gebruik die stilte dan. Ga in die verlatenheid op zoek naar God en ontdek hoe dicht Hij bij je is. Hoor in de stilte Zijn stem jou zachtjes vertellen dat je gezien wordt door Hem. Dat Hij je lief heeft, dat Hij voor je is en niet tegen je. Laat Hem jou mogen vertellen welke keuze de beste is voor jou. Laat Hem jou vertellen dat je goed genoeg bent.    Stilte draagt schoonheid in zich. Ontdek die schoonheid vandaag. Zoek de stilte op. Wees even ‘eenzaam’.

Zo blij dat je bestaat!