Doe normaal, vriend!
Mijn zoon loopt naar oma in het verpleeghuis. Het is normaal voor hem om even bij zijn omaatje te gaan kijken. Na afloop ontdekt hij ineens iets dat niet normaal is. Verre van normaal… Zijn gulp stond al die tijd open! Is het erg? Nee, maar dat wil je niet. Doe maar normaal.
Ik sta te praten met gasten in onze Bed & Breakfast. Daarna kijk ik in de spiegel en zie een grote zwarte streep over mijn wang. Verf. Is het erg? Nee, maar dat wil je niet. Doe maar normaal.
Wat denk je van heel hard lachen en later in de spiegel zien dat een stuk bruine boterham nog op je hoektand zit? Is het erg? Nee, maar dat wil je niet. Doe maar normaal.
Ik loop bij de huisarts de praktijk in en ik heb netjes een mondkapje op. Ik kijk om mij heen: Niemand heeft een mondkapje op… Is dat erg? Nee, maar dat wil je niet. Doe maar normaal.
Er zijn zo vaak momenten dat je geen uitzondering wilt zijn. Je wilt normaal zijn.
Was Jezus normaal?
Jezus deed heel lang normaal. Hij groeide op in een timmermansgezin (zie Markus 6) en naarmate Hij ouder werd, leerde Zijn vader Hem het vak. Heel normaal dus. Totdat het moment aanbrak dat Hij niet meer normaal deed… Hij ging mensen genezen, sprak namens God, ging van dorp naar dorp en kreeg steeds meer volgers.
Als Zijn kind mag jij ook ‘abnormaal’ leven, vriend. Jezus zegt zelfs: “Jullie zijn het licht voor de wereld. Een stad die op een berg ligt, kan niet verborgen blijven.” (Matteüs 5:14, BB)
Dan val je dus op!
Steek je hoofd maar boven het maaiveld uit. Schenk abnormaal veel licht en liefde aan anderen! Niet normaal zo veel. Ik daag je uit om dat vandaag al te gaan doen. Ga jij de uitdaging aan?
