De dood is niet het einde…
Ik kreeg een appje. Deze week kan ik helaas niet bij je langskomen, een goede vriend is plotseling overleden. Hij had een… hartstilstand.
Ik viel stil. Tjonge, dat het leven zomaar voorbij kan zijn…En hij was nog wel zo gelovig?Is misschien toch alles zinloos?
Pessimisme kan je overvallen.
Martha's broer was ook overleden, Lazarus. Jezus kende hem goed. Op het toppunt van verdriet en grote wanhoop zegt Jezus het volgende tegen Martha:
"IK BEN de opstanding en het leven. Iedereen die in Mij gelooft, zal leven, zelfs als hij al gestorven is. En iedereen die leeft en in Mij gelooft, zal nooit meer sterven. Geloof je dat?" (Johannes 11:25-26 BB)
Het verdriet en het pessimisme van Martha verdween toen Jezus haar hoop gaf en haar wees op het eeuwige leven met Hem.
vriend, het is mijn gebed en verlangen dat levenshoop, hemels optimisme jouw dagen mogen kleuren. Dat je in staat bent om ondanks ongekend verdriet, de vrede en goedheid van God mag merken.
En lijkt de hemel voor jou op slot? Heb je het gevoel dat bidden geen zin meer heeft?
Dan begrijp ik je en Martha zal je ook begrijpen. Maar dat is niet ons eindpunt. We mogen onze gevoelens naar Hem uiten. Hij hoort je, vriend!
Mijn schoonmoeder, 93 jaar, woont in het verpleeghuis. In haar leunstoel begint ze te stralen als ik vraag of ze zin heeft om Jezus te ontmoeten.
‘Voor eeuwig in Zijn heerlijkheid zijn, wat een vooruitzicht.’
De dood is niet het eindehet eeuwig leven met Christus is eindeloos.
Zullen we samen danken?‘Dank U dat ik mag weten dat de dood niet het einde is! Bij U is er eeuwig leven. Wat een vooruitzicht dat ik deel mag hebben aan Uw Koninkrijk! Amen.’
Ik heb een vraag:
-
Waar ben jij op dit moment pessimistisch over? Wat ga je daarmee doen?
