Ben jij stil vandaag, vriend?
Toen ik over het kerkhof liep tijdens de begrafenis van mijn vader, hoorde ik uitsluitend voetstappen en wat gekuch. Hier en daar een vogel die tjilpend boven mijn hoofd deed alsof er niets aan de hand was. Een gedragen stilte was het geluid dat je vooral hoorde. Ook ik kon geen woord uitbrengen en voelde me als verdoofd van binnen.
De vrienden van Jezus zijn ook lamgeslagen. Ze weten het niet meer. Hoe kan dit?! Hun meester, de Messias, was dood. En zijzelf waren doodsbang. Angstaanjagend was ook de diepe duisternis geweest die gisterenmiddag ineens over hen viel. Je zag geen hand voor ogen...
Daar word je stil van.
- Hoe kun je leven zonder Jezus?
- Hoe kun je hoop hebben, zonder Zijn hoop?
- Kun jij het, vriend?
- Psalm 65:2: “Heer, we zijn stil van ontzag voor U. We zullen U de offers brengen die we U hebben beloofd.” (BB)
- Psalm 62:2: “Waarlijk, mijn ziel keert zich stil tot God, van Hem is mijn heil.” (NBG)