Was het leuk in de buik van je moeder?

“Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet en het is groen.” Dit spelletje doe je als je echt niet meer weet wat je moet doen in de auto. De rit duurt lang, heel lang. Alles wat groen is, plopt voor je ogen naar voren. Soms zie je iets niet, maar het is er wel.

Een zwangere vrouw ziet een bolling ontstaan in haar buik, maar ziet niet wat er ín haar buik gebeurt. Maar het kindje is er wel. Natuurlijk kan zij naar een echo kijken of op YouTube een ongeboren kind bewonderen. Maar of haar kindje zich een beetje in het donker vermaakt? Geen idee! Verveelt het zich misschien zo alleen in die donkere, bewegende, kolkende massa? Echt geen idee…

Psalm 139:15 vertelt dat God het wél weet. Hij is de Enige die elke beweging meemaakt. Hij en jij hadden al kennis met elkaar gemaakt, voordat jouw moeder nog maar iets van je wist. 

“U zag me al toen U mij daar in het donker vormde, waar nog niemand anders mij zag. U zag me al toen ik nog helemaal geen vorm had.” (Psalm 139:15-16, BB)

God ziet jou. Ook als je, verscholen in het donker, denkt dat niemand je ziet. Als je verborgen geheimen verbergt achter dichtgegooide deuren. God ziet jou als alles nog geen vorm lijkt te hebben in jouw leven, in jouw hart, in jouw gedachten.

• Hij ziet vorm, waar het vormeloos lijkt voor jou.
• Hij ziet mogelijkheden, waar jij onmogelijkheden beleeft.
• Hij heeft je lief, als jezelf in het donker rondjes draait.

Zullen we Hem samen danken? “Dank U Heer, dat U alles ziet. U ziet niet alleen de kleur groen, als we vragen om daar op te letten, maar U ziet een hele regenboog aan kleuren. U ziet mij als ik rondjes draai en het donker is om mij heen. Help mij om opnieuw geboren te worden, te transformeren van binnenuit en alle kleuren te zien die U voor mij heeft bedacht.”